Terapia zaburzeń mowy
Terapia zaburzeń mowy
Terapia zaburzeń mowy to szerokie pojęcie, obejmuje czynności ukierunkowane na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się. Metody terapeutyczne zastosowane w terapii logopedycznej powinny uwzględniać wiek pacjenta, rodzaj i stopień zaburzenia. Koncentrując się na zaburzeniach artykulacji należy wziąć pod uwagę terapię dyslalii.
Dyslalia obejmuje zakłócenia w realizacji wypowiedzi słownej, jest to nieprawidłowość w realizacji jednej głoski, wielu lub wszystkich głosek, to zaburzenia dotyczące artykulacji. Wśród przyczyn dyslalii można wymienić zmiany anatomiczne w obrębie aparatu mowy, nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy, zakłócenia odnoszące się do budowy i/lub funkcjonowania aparatu słuchowego, nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.
W obrębie dyslalii wyróżnić można następujące wady wymowy:
- sygmatyzm - nieprawidłowa realizacja głosek dentalizowanych, czyli głosek szeregów: ciszącego [ś, ż, ć, dź], syczącego [s, z, c, dz], szumiącego [sz, ż, cz, dż],
- kappacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski [k] ;
- gammacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski [g] ;
- lambdacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski [l] ;
- rotacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski [r] ;
- betacyzm - nieprawidłowa realizacja głoski [b] ;
- mowa bezdźwięczna - wymawianie głosek dźwięcznych jak bezdźwięczne czyli np. zamienienie głosek [g] na [k], [w] na [f], [b] na [p], [z] na [s] itd.
W terapii tego rodzaju zaburzeń należy zastosować ćwiczenia uwzględniające:
- usprawnianie pracy narządów artykulacyjnych,
- kształtowanie słuchu fonemowego, pamięci i uwagi słuchowej,
- wywoływanie, korygowanie zaburzonych głosek,
- realizację wywołanej głoski w izolacji, sylabie, w wyrazach, wyrażeniach, zdaniach i krótkich wypowiedziach,
- utrwalanie prawidłowej realizacji ćwiczonej głoski w tekstach nasyconych,
- realizację pożądanej głoski w mowie spontanicznej.